Leczenie operacyjne barku stosowane jest w wielu przypadkach.  Należą do nich, m.in.: zespół bolesnego barku, zmiany zwyrodnieniowe w stawie barkowo-obojczykowym, zapalenie zarostowe torebki stawowej (tzw. „bark zamrożony) lub niestabilność stawu. W celu powrotu do sprawności ruchowej  niezbędna jest rehabilitacja. Odpowiednio wcześnie rozpoczęte zabiegi manualne przyspieszają regenerację tkanek. Na czym polega rehabilitacja w okresie pooperacyjnym?

 

 

Przyczyny urazów barku

Urazy barku mogą być spowodowane wieloma czynnikami. Często do uszkodzenia włókien więzadeł lub torebki stawowej, dochodzi podczas upadku czy wypadku komunikacyjnego. Bark ulega uszkodzeniu również po przekroczeniu zakresu ruchu, co może skutkować przemieszczeniem panewki względem głowy stawu. Niektóre osoby cierpią na tzw. wyskakujący bark, czyli niestabilność, która również może uszkadzać jego struktury. Problemy często występują także u osób, wykonujących ciężką pracę fizyczną. Duże obciążenia powodują uszkodzenie m.in. torebki stawowej oraz wywołują degradację tkanek stawu. Z upływem lat może pojawić się zwyrodnienie, które uniemożliwia prawidłowego funkcjonowanie. Trzeba pamiętać, że każdy uraz barku czy kręgosłupa w przyszłości może skutkować nieodwracalnymi zmianami, bólem i stanem zapalnym. Dlatego im szybciej rozpoczęte leczenie po urazie, tym większa szansa na powrót do sprawności oraz uniknięcie powikłań w przyszłości.

Rehabilitacja po operacji stawu barkowego

Przede wszystkim należy przyjmować leki zalecone przez lekarza prowadzącego. Najczęściej są to środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Na tym etapie planowane jest dalsze postępowanie rehabilitacyjne. Przez pierwsze dni po zabiegu, bark musi zostać unieruchomiony, aby tkanki zaczęły się zrastać. Przez około 2 tygodnie stosowana jest orteza. Nie wolno w tym okresie przeciążać barku, aby nie doprowadzić do zerwania włókien. U niektórych pacjentów występuje obrzęk. W takich przypadkach wykonywany jest manualny drenaż limfatyczny. Dopiero w kolejnym etapie, stosowane są odpowiednie zabiegi i ćwiczenia. Stopniowo wdrażane są ćwiczenia izometryczne, rozciągające i pobudzające stymulację nerwowo-mięśniową.

Trudno jest określić czas powrotu do pełnej sprawności barku, ponieważ wpływa na to wiele  czynników. Proces rehabilitacji powinien być nadzorowany również przez lekarza prowadzącego. Kluczową rolę odgrywa kinezyterapia (oddziaływanie ruchem), która przyspiesza odbudowywanie równowagi mięśniowej, zwiększenie siły i poprawa wytrzymałości mięśni oraz ulepszenia funkcjonowanie górnej kończyny.

Urazy barku oraz zmiany w obrębie stawu mogą mieć różne przyczyny: wypadki komunikacyjne, uderzenia, przeciążanie barków czy zwyrodnienie stawu. Trzeba pamiętać, że również z pozoru niegroźne stłuczenia mogą wywołać stan zapalny, który nieleczony wywołuje zmiany w strukturach stawu. Dlatego w przypadku urazu lub odczuwania bólu w obrębie barku, należy jak najszybciej udać się do lekarza i rozpocząć rehabilitację. Zabiegi mogą być stosowane również w celach profilaktyczny u osób, które często poddają barki przeciążeniom.