Torbiel galaretowata, inaczej ganglion ma postać guza, który nie ma nic wspólnego z nowotworem. Posiada  galaretowatą strukturę oraz jest połączona z  pochewką ścięgnistą lub jamą stawową. Najczęściej pojawia się w nadgarstku, a w rzadkich przypadkach na grzbiecie stopy. Jakie są przyczyny i metody leczenia torbieli galaretowatej?

 

 

Torbiel galaretowata – przyczyny

Torbiel galaretowata może być skutkiem przeciążania ścięgien, np. podczas pracy fizycznej lub uprawiania sportu. Inną przyczyną ganglionu są nawracające stany zapalne oraz urazy ścięgien. W następstwie, pochewka ścięgnista produkuje nadmierną ilość płynu maziowego, aby chronić ścięgna przed uszkodzeniem. To naturalny proces, ale w dłuższym okresie czasu powoduje pogrubienie pochewki. W ten sposób dochodzi do powstania torbieli galaretowatej.

Jak objawia się torbiel galaretowata?

Torbiel galaretowata ma postać przesuwnego guzka, który występuje w okolicy nadgarstka. Do objawów współistniejących należą:

• zwiększona wrażliwość na ucisk, którą odczuwa pacjent w trakcie badania palpacyjnego
• drętwienie i mrowienie w miejscu występowania torbieli
• stan zapalny w okolicy występowania guzka
• zmniejszona ruchomość dłoni
• niedowład dłoni, który występuje w wyniku ucisku torbieli na nerwy znajdujące się w nadgarstku

U niektórych pacjentów w początkowym stadium, torbiel zanika po wypoczynku (np. przerwa w aktywności fizycznej). Jednak w przypadku jej występowania, trzeba skonsultować się z lekarzem. W zaawansowanym stadium, konieczne może okazać się chirurgiczne usunięcie guza.

Torbiel galaretowata – leczenie zmiany

W początkowej fazie rozwoju, leczenie torbieli polega na stabilizacji stawu nadgarstkowego za pomocą ortezy. Ograniczenie ruchu dłoni sprawia, że stan zapalny stawu szybciej ustępuje, a ścięgna szybciej się regenerują. Jeśli stabilizacja stawu nie przynosi efektów, lekarz odsysa nadmiar płynu za pomocą strzykawki. Podawany jest też preparat kortykosteroidowy, który przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek. Po takim zabiegu pacjent musi chronić dłoń przed wysiłkiem. Dlatego ponownie zostaje założona orteza. Jeśli nieoperacyjne metody leczenia nie przynoszą efektów,  guzek jest usuwany chirurgicznie. W trakcie zabiegu , chirurg wycina zmianę z fragmentem zajętej pochewki ścięgnistej lub torebki stawowej. Po operacji staw nadgarstkowy zostaje unieruchomiony na min. 7 dni. Warto pamiętać, że odpowiednie zabiegi fizjoterapii pomagają w leczeniu torbieli galaretowatej w fazie jej powstawania oraz po operacji. Ultradźwięki lub laseroterapia może sprawić, że torbiel zacznie się wchłaniać w początkowej fazie powstawania.

Kluczową rolę odgrywa kinesiotaping, czyli oklejanie nadgarstka specjalnymi taśmami, które stabilizują staw. Odpowiednia terapia manualna przyspiesza likwidację stanu zapalnego oraz pozwala przywrócić ruchomość stawu nadgarstkowego po operacji.