Protruzja krążka międzykręgowego to zmiany dyskopatyczne, które na ogół nasilają się w wolnym tempie. Wskutek schorzenia dochodzi do pojawiania się uwypukleń pierścienia włóknistego dysku poza jego granice. Jednak nie dochodzi do ucisku na korzenie nerwowe. To nie choroba, lecz skutek starzenia się kręgosłupa. Jak powstają zmiany i co można zrobić, aby zachować sprawność?

 

 

Protruzja krążka międzykręgowego – przyczyny występowania

Protruzja krążka międzykręgowego to naturalny proces, który postępuje z wiekiem u każdego człowieka. Powstaje wskutek zmniejszania ilości cząsteczek wody w krążku międzykręgowym. To naturalny proces starzenia się organizmu, w tym właśnie kręgosłupa. W efekcie, zmniejsza się jego elastyczność. Efekt potęgują inne czynniki, do których należą m.in. otyłość, siedzący tryb życia, stojąca praca, podnoszenie ciężarów, itd. Przewlekłe napięcie powoduje uwypuklenie pierścienia włóknistego, ale ciągłość zostaje zachowana. Zmiany te u większości pacjentów występują w lędźwiowym odcinku kręgosłupa, ale niekiedy obejmują inne jego części.

Objawy protruzji krążka międzykręgowego

Protruzja krążka międzykręgowego o łagodnym nasileniu, u większości pacjentów nie wywołuje n początku silnych objawów. Jednak z czasem, podczas wysiłku może wystąpić silny ból kręgosłupa – odpowiednio do odcinka, w którym doszło do uszkodzenia. Ból ma charakter ostry i tępy, a niekiedy promieniuje do kończyn lub pośladków.  Wraz z pogłębianiem się protruzji może pojawić się rwa kulszowa, drętwienie kończyn dolnych, a nawet ich osłabienie. Każdy typ dyskopatii wywiera negatywny wpływ na układ ruchowy człowieka. Dlatego w przypadku wystąpienia bólu w obrębie kręgosłupa, warto jak najprędzej zgłosić się do lekarza. Protruzja diagnozowana jest za pomocą rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej lub zdjęcia rentgenowskiego. Schorzenie różni się od przepukliny tym, że nie wywołuje ucisku na korzenie nerwowe i nie następuje pęknięcie pierścienia włóknistego.

Jak przebiega leczenie protruzji krążka międzykręgowego?

Leczenie zachowawcze protruzji polega na stosowaniu leków o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i rozluźniającym. Pacjentom z łagodną protruzją krążka międzykręgowego zaleca się dbanie o umiarkowaną aktywność fizyczną oraz utrzymywanie masy ciała w normie. Powinni oni unikać przeciążania kręgosłupa, aby dodatkowo nie degradować krążka międzykręgowego i nie pogłębiać dolegliwości. Do zalecanej aktywności należą: pływanie na basenie, jazda na rowerze, spacery oraz delikatne ćwiczenia rozciągające. Jednak ważna jest odpowiednia fizjoterapia. Celem zabiegów manualnych jest wzmocnienie mięśni przykręgosłupowych, co pozwala utrzymywać prawidłową pozycję ciała. Stosowane są również zabiegi rozluźniające, w celu usunięcia przewlekłego napięcia mięśniowego. W ciężkich przypadkach, przeprowadzana jest operacja, po której pacjent zostaje poddany rehabilitacji. Postępowanie chirurgiczne jest jednak bardzo rzadko wymagane.

Protruzja krążka międzykręgowego to częste następstwo starzenia się kręgosłupa. Dlatego warto dbać o prawidłową postawę ciała oraz umiarkowana aktywność fizyczną. Natomiast w przypadku wystąpienia schorzenia, warto systematycznie wykonywać zabiegi fizjoterapii.