Mięśnie klatki piersiowej wpływają m.in. na prawidłową postawę ciała. Z kolei występujący przykurcz może prowadzić do wad postawy, które objawiają się płaską lub zapadniętą klatką piersiową oraz plecami okrągłymi. Wady występują najczęściej u osób, które garbią się podczas długotrwałego przebywania w pozycji siedzącej, np. uczniowie, pracownicy biurowi, itd.  W takich przypadkach odpowiednia fizjoterapia może rozwiązać ten problem.

 

garbienie się

 

Przykurcze mięśni klatki piersiowej – objawy

Przykurcze mięśni klatki piersiowej prowadzą do uwypuklenia fizjologicznej krzywizny piersiowej kręgosłupa. To prowadzi do znacznych różnic w napięciach mięśni antagonistycznych. Mięśnie górnej części pleców stają się nadmiernie rozciągnięte, a mięśnie klatki zbyt mocno napięte. U pacjenta występują tzw. plecy okrągłe, ponieważ przez nieprawidłowe napięcia mięśniowe, uniemożliwiają utrzymanie prawidłowej postawy ciała. Tego rodzaju wada może być wrodzona lub nabyta, wskutek długotrwałego przebywania w niewłaściwej pozycji. Z czasem pojawia się ból w klatce piersiowej, mięśniach grzbietu i karku. Kluczową rolę odgrywa fizjoterapia.

Przykurcze mięśni klatki piersiowej – powikłania

Nieleczona wada postawy wywołana przykurczami klatki piersiowej prowadzi do powikłań zdrowotnych. Dochodzi do spłaszczenia klatki piersiowej, przez co ruchomość żeber zostaje ograniczona. Zmniejsz się wydajność układu oddechowego, w związku z ograniczeniem objętości klatki piersiowej. U niektórych pacjentów, klatka piersiowa zapada się i  z czasem wywołuje zaburzenia rytmu serca. Wada postawy może także zaburzać pracę narządów wewnętrznych, wskutek ucisku, m.in. żołądka. W szczególności przykurcze mięśni klatki piersiowej są niebezpieczne u dzieci, ponieważ wraz ze wzrostem, zwiększają wadę postawy. Dlatego nie wolno bagatelizować tego zaburzenia, lecz jak najprędzej rozpocząć zabiegi fizjoterapii.

Fizjoterapia przy przykurczach mięśni klatki piersiowej

Głównymi celami fizjoterapii u pacjentów z przykurczami mięśni klatki piersiowej, w zależności od stopnia zaawansowania są:

  • przywrócenie elastyczności mięśni klatki piersiowej oraz zniwelowanie napięcia
  • wzmocnienie mięśni grzbietu
  • zapobieganie dalszym deformacjom
  • utrzymanie lub przywrócenie zakresu ruchomości kręgosłupa w maksymalnym stopniu
  • utrzymanie lub przywrócenie zakresu ruchomości klatki piersiowej i żeber
  • wyrobienie prawidłowych nawyków w codziennych postępowaniu pacjenta

Postępowanie fizjoterapeutyczne u pacjentów z przykurczem mięśni opiera się na:

Ćwiczeniach czynnych wolnych – wykonywane są w pozycjach izolowanych i obejmują rozciąganie mięśni, w których występuje przykurcz.  Z kolei rozciągnięte mięśnie grzbietu, zostają wzmocnione, co wpływa na postawę ciała.

Ćwiczenia czynne z oporem – ich celem jest wzmocnienie siły i wytrzymałości mięśni, które odpowiadają za postawę ciała pacjenta. Dzięki systematycznym zabiegom, pamięć ruchowa pacjenta kształtuje się, co poprawia funkcjonowanie mięśni.

Ćwiczenia izometryczne – niwelują napięcie mięśni klatki piersiowej i zwiększają jej zakres ruchowy. Ponadto wzmacniają mięśnie grzbietu, co wpływa na utrzymanie postawy ciała.

Ćwiczenia oddechowe – wpływają na zakres ruchomości klatki piersiowej oraz pracę płuc. Pozytywnie wpływają również żebrowy tor oddychania.

Zabiegi fizjoterapii i ćwiczenia są dobierane indywidualnie, w zależności od stopnia zaawansowania wady wywołanej przykurczem klatki piersiowej. Ważne jest jednak, aby zostały rozpoczęte jak najszybciej po zdiagnozowaniu przypadłości.