W myśl przepisów, każdy pacjent ma prawo do uzyskania informacji na temat stanu zdrowia oraz proponowanych metod leczenia. W niektórych przypadkach, informacje mogą zostać udzielone osobom uprawnionym. Jakie są obowiązki fizjoterapeuty w tym zakresie?

 

prawo pacjenta

 

 

Przepisy a prawo pacjenta do informacji

Zgodnie z artykułem 9 pkt 2 ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, zobowiązany jest on do udzielenia pacjentowi informacji przedstawicielowi ustawowemu albo osobie bliskiej lub opiekunowi faktycznemu, w zakresie niezbędnym o świadczonych przez siebie usługach. Z kolei art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, daje pacjentowi prawo do uzyskania informacji na temat stanu zdrowia. Ustawa dotyczy również pacjentów niepełnoletnich, którzy ukończyli 16 lat. Informacje o stanie zdrowia, diagnozie oraz proponowanych możliwościach leczenia, może uzyskać także przedstawiciel ustawowy. Informacje obejmują metody lecznicze, które pozwalają przewidzieć następstwa ich stosowania lub zaniechania, wyniki badań oraz rokowaniach. Do ich udzielania jest zobowiązana osoba, która posiada uprawnienia oraz udziela świadczeń  medycznych.

Obowiązek informacyjny fizjoterapeuty

Fizjoterapeuta, do którego trafia pacjent, nawet ze skierowaniem lekarskim ma obowiązek przekazania informacji. Nie można przyjmować, że obowiązek taki ma tylko lekarz. Pacjent ma możliwość uzyskania informacji, jeżeli posiada pełną zdolność do czynności prawnych – czyli jest pełnoletni i nie posiada orzeczenia sądu o ubezwłasnowolnieniu. W przypadku osób niepełnoletnich i ubezwłasnowolnionych, prawo do uzyskania informacji mają ich przedstawiciele ustawowi. Zgodnie z art. 9 ust. 7 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, obowiązkiem fizjoterapeuty jest udzielenie informacji na temat zdrowia oraz proponowanych metod leczenia – tylko w zakresie oraz formie niezbędnych do prawidłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego. W praktyce pacjent niepełnoletni, powinien zostać poinformowany o konsekwencjach niestosowania się do zaleceń. Natomiast pozostałe informacje udzielane są opiekunowi prawnemu.

Udzielanie informacji o nieprzytomnym pacjencie

W przypadku pacjenta, który nie ukończył 16 lat lub jest nieprzytomny, fizjoterapeuta udziela informacji osobie bliskiej. Taką określa art. 3 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta:

  • małżonek
  • krewny do drugiego stopnia lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej
  • przedstawiciel ustawowy
  • osoba wskazana przez pacjenta

Informacje powinny zostać przekazane w sposób adekwatny do stanu zdrowia pacjenta oraz stopnia rozwoju intelektualnego. W przypadku możliwości stosowania kilku metod leczenia, pacjent ma prawo wyboru. Ważne jest poinformowanie pacjenta o ewentualnych skutkach ubocznych, które mogą się pojawić oraz następstwach terapii. Przepisy nie określają formy udzielania informacji, dlatego najczęściej są przekazywane ustnie.

Prawo pacjenta do wyrażania zgody

Zgodnie z art. 15 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, pacjent ma prawo do wyrażenia zgody lub odmowy na udzielenie świadczeń zdrowotnych. W przypadku pacjentów poniżej 16 – roku życia, zgody może udzielić przedstawiciel ustawowy. Jeśli taki nie istnieje, to decyzję podejmuje sąd opiekuńczy. Przepis obejmuje również osoby ubezwłasnowolnione.  Z kolei pacjenci, którzy ukończyli 16 lat, mogą decydować samodzielnie.

Prawo pacjenta do informacji umożliwia mu podjęcie decyzji odnośnie stosowania określonych metod leczenia. Zgoda udzielana jest w formie pisemnej, ale pacjent może również odmówić poddaniu się leczeniu.