Leczenie zimnem jest stosowane od dawna ze względu na rezultaty, które przynosi. Natomiast obecnie popularnym zabiegiem jest krioterapia miejscowa lub kriostymulacja. Podczas zabiegu wykorzystuje się specjalne urządzenia. Dla kogo przeznaczona jest ta metoda i jak wpływa na organizm?

 

 

Krioterapia miejscowa – na czym polega?

Krioterapia miejscowa polega na skierowaniu bodźca chłodzącego w chore miejsce na ciele. Zabieg krioterapii może trwać od 30 sekund do 30 minut. Czas zależy od reakcji tkanek na działanie zimna oraz miejsca urazu.

Natomiast kriostymulacja to bodźcowe powierzchniowe działanie temperatur kriogenicznych (poniżej –100°C) w krótkim czasie (2-3min.) na wybraną okolicę ciała pacjenta, za pomocą specjalnego urządzenia z dyszą. Do zabiegów najczęściej stosuje się ciekły azot, dwutlenek węgla lub schłodzone powietrze. Jeżeli w trakcie zabiegu pojawi się silny ból, pieczenie lub skóra stanie się sina, należy go przerwać. Dysza, przez którą wydobywa się czynnik chłodzący, znajduje się w odległości min. 15 cm od skóry. Natomiast fizjoterapeuta wykonuje okrężne ruchy, dzięki czemu zapobiega ewentualnym odmrożeniom.

Właściwości krioterapii miejscowej

W pierwszym etapie, tkanki ulegają szybkiemu schłodzeniu, a naczynia krwionośne powierzchowne obkurczają się. To sprawia, że krew przepływa do tkanek głębiej położonych, a przepływ w naczyniach dużych zwiększa się. Zmniejsza się przewodność nerwów, dzięki czemu ból zanika. Dochodzi też do wzrostu ciśnienia krwi i napięcia mięśni. Ponadto, zmniejsza się uwalnianie tzw. mediatorów stanu zapalnego.

W kolejnym etapie temperatura zostaje zwiększona, co powoduje gwałtowne rozszerzenie naczyń, a krew zaczyna lepiej krążyć w tkankach powierzchniowych. Taki proces wpływa na większe ukrwienie i dotlenienie komórek. To przyspiesza ich regenerację, niweluje ból i stan zapalnego.

Krioterapia miejscowa – zastosowanie

Krioterapia miejscowa jest stosowana w celu leczenia wielu schorzeń i urazów. Należą do nich:

• obrzęki stawów wskutek: skręcenia, stłuczenia lub przeciążenia
• schorzenia stawów: reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa lub dna moczanowa
• rwa kulszowa
• nerwoból
• stany po złamaniach kości
• zapalenie tkanek miękkich
• rekonstrukcja wewnątrzstawowa
• zabieg chirurgiczny: więzadeł, ścięgien, mięśni lub kości

Krioterapia miejscowa – przeciwwskazania

Krioterapia miejscowa może przyspieszyć leczenie niektórych dolegliwości, jednak nie każdy pacjent może skorzystać z zabiegu. Do przeciwwskazań należą:

• niedokrwistość
• miejscowe niedokrwienie tkanek
• neuropatie obwodowe
• niewydolność układu krążenia
• niedoczynność tarczycy
• nadciśnienie tętnicze
• stany wyniszczenia organizmu
• odmrożenia
• zespół Sudecka
• zespół Raynauda

Po zabiegu, skóra może być zaczerwieniona, a w tkankach utrzymywać się lekkie mrowienie. Krioterapia miejscowa wykazuje działanie: przeciwbólowe, przeciwobrzękowe i przeciwzapalne.