Ćwiczenia koordynacyjno-równoważne według H.S. Frenkla to metoda poprawy koordynacji ruchowej w przypadku jej zaburzenia, np. wskutek stwardnienia rozsianego. Terapia ma na celu ponowne uruchomienie mechanizmów kompensujących ubytki czucia głębokiego. Stanowi stały element leczenia dolegliwości neurologicznych, ortopedycznych i reumatologicznych. W dzisiejszym artykule omówimy, na czym polega i jakie są wskazania do stosowania metody Frenkla.

 

ćwiczenia frenkla

 

Na czym polegają ćwiczenia Frenkla?

Ćwiczenia Frenkla to metoda mająca na celu poprawę koordynacji ruchowej, postawy ciała oraz poczucia równowagi. W tym celu powszechnie wykorzystywana jest nauka chodzenia w oparciu o namalowane na posadzce stopy. Ponadto, pacjenci trenują wstawanie z różnego rodzaju siedzisk, wykonywanie zwrotów, współruchy kończyn górnych oraz obroty na łóżku. W konsekwencji następuje uruchomienie mechanizmów kompensujących ubytki czucia głębokiego poprzez wykorzystanie kontroli wzrokowej i czucia powierzchownego. Zajęcia mogą odbywać się zarówno na sali, jak i w terenie co pozwala na naukę chodzenia po różnych nawierzchniach.

Wymienione działania mają na celu zminimalizowanie ryzyka upadku wskutek utraty równowagi oraz ograniczenie występowania niektórych objawów chorobowych. Ćwiczenia Frenkla wpływają także korzystnie na kondycję psychiczną pacjenta, który nabiera pewności siebie w codziennym życiu.

Ćwiczenia Frenkla-wskazania do stosowania

Początkowo metoda stosowana była u pacjentów cierpiących na wiąd rdzenia. Obecnie wykorzystywana jest we wszelkiego rodzaju ataksjach, czyli zaburzeniach koordynacji ruchowej ciała, które same w sobie stanowią jedynie objaw innych dolegliwości neurologicznych. Mogą one powstawać w wyniku uszkodzenia mózgu np. udaru lub czynników autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane.

Często ćwiczenia Frenkla stosowane są także u osób cierpiących na chorobę Parkinsona oraz Alzheimera. W pierwszym przypadku szczególny nacisk kładzie się na naukę siadania i wstawania przy wykorzystaniu krzeseł o różnej wysokości. Poziom trudności zalecanych ćwiczeń dostosowany jest przy tym do stopnia zaawansowania choroby.

Ćwiczenia Frenkla-przykłady

Jednym z podstawowych ćwiczeń obejmujących naukę chodzenia jest stawianie stóp na uprzednio namalowanych śladach na podłodze. Ponadto stosuje się ćwiczenia chodu w oparciu o wykonywanie kroków odstawczo-dostawczych oraz chód naprzemienny z współruchami kończyn górnych.

Podczas treningu koordynacji wykonywane są także ćwiczenia w obrębie własnego ciała. Pacjent, przyjmując pozycję stojącą, ma za zadanie wskazać palcem wskazującym prawej lub lewej ręki poszczególne części twarzy (np. oko, wargi czy ucho). Do bardziej zaawansowanych należą ćwiczenia w chodzie np. marsz w linii prostej, któremu towarzyszy krążenie prawym barkiem podczas zginania w biodrze i kolanie lewej kończyny dolnej.

Aktualnie często wykorzystywane są także platformy tensometryczne, dynamometryczne z biofeedbackiem, które pozwalają na precyzyjne określenie rozkładu nacisku wywieranego podczas ćwiczeń koordynacyjnych. Metoda ta pozwala na skuteczne eliminowanie ewentualnych nieprawidłowości. Ponadto łatwość przeprowadzenia badania, pozwala na regularną kontrolę postępów.