Zespół cieśni nadgarstka to uwięźnięcie czy też ucisk m.in. nerwu pośrodkowego w tzw. kanale nadgarstka. W początkowej fazie objawia się drętwieniem i lekkim bólem palców. Wraz z rozwojem schorzenia dolegliwości bólowe nasilają się  w nocy, przez co chorzy nie mogą spokojnie spać. Ciągłe przesuwanie ścięgien w kanale nadgarstka (np. podczas długotrwałego pisania) powoduje, że wraz z więzadłem poprzecznym stają się przerośnięte. Przez to zwiększają ucisk na naczynka krwionośne i nerw. Jakie są objawy i przyczyny schorzenia? Jak przebiega leczenie zespołu cieśni nadgarstka?

 

 

Zespół cieśni nadgarstka – objawy

Zespół cieśni nadgarstka w początkowej fazie nie powoduje silnych dolegliwości, przez co wielu chorych nie zdaje sobie sprawy, że  cierpi na to schorzenie. Jednak wraz z rozwojem zmian, pojawia się nocny ból i drętwienie palców (kciuka, wskazującego, środkowego i częściowo serdecznego). Zdarza się również, że pojawia się niedoczulica lub znieczulica. Dolegliwości bólowe mają różną intensywność i są tak silne, że chory może wybudzić się ze snu. W drugim stadium zespołu cieśni nadgarstka, ból pojawia się także w dzień podczas zaciskania palców, np. na kierownicy samochodu, roweru, itd. Natomiast wykonywanie precyzyjnych czynności (np. szycie) staje się z czasem niemożliwe. W trzecim stadium schorzenia dochodzi do zaniku mięśni, przez co u niektórych pacjentów ból i drętwienie stają się mniej odczuwalne wskutek zaniżonej przewodności bólu w tkankach. Z tego względu niektórzy pacjenci błędnie uważają, że schorzenie zanika, ale w rzeczywistości dochodzi do degradacji nerwu pośrodkowego.

 

 

Zespół cieśni nadgarstka – przyczyny

Zespół cieśni nadgarstka często występuje z innymi chorobami, do których należą:

• reumatoidalne zapalenie stawów
• twardzina układowa
• dna moczanowa
• niedoczynność tarczycy
• cukrzyca
• zmiany w strukturze nadgarstka

Na powstanie schorzenia wpływają również powtarzające się jednakowe ruchy palców i nadgarstka (np. pisanie na klawiaturze, operowanie myszką do komputera, itd.). W kanale nadgarstka przebiegają nerw pośrodkowy i ścięgna mięśni zginaczy palców, które są otoczone kośćmi i więzadłem poprzecznym nadgarstka. Wskutek zmian dochodzi do stanu zapalnego, który powoduje pogrubienie pochewek pokrywających ścięgna i przerost więzadła poprzecznego. Wynikiem tego jest ucisk na nerw i naczynka krwionośne, który utrudnia przepływ krwi. W ten sposób dochodzi do zmian degradacyjnych w nadgarstku.

Zespół cieśni nadgarstka – leczenie

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka w początkowym stadium polega na odciążeniu czy też uwolnieniu nadgarstka. W tym celu pacjenci poddają się zabiegom z zakresu terapii manualnej oraz rozpoczynają ćwiczenia ręki. Zdarza się jednak, że z czasem nieunikniona jest operacja w celu całkowitego wyleczenia. Zabieg trwa kilkadziesiąt minut i przeprowadzany jest z użyciem miejscowego znieczulenia. Po zabiegu należy przeprowadzić rehabilitację, która pozwala odzyskać sprawność ruchową nadgarstka oraz ręki. Jej zadaniem jest rozluźnianie blizny pooperacyjnej, aby nie doszło do zrostów i nawrotu schorzenia. Celem ćwiczeń rehabilitacyjnych jest także rozluźnienie mięśni barków i karku, aby poprawić ukrwienie kończyny. Dzięki temu tkanki po operacji szybciej się regenerują. Zaniedbanie rehabilitacji może spowodować, że niedoleczone schorzenie objawi się po kilku miesiącach.

Zespół cieśni nadgarstka jest trudny do samodzielnego zdiagnozowania, ponieważ w tym celu potrzebne jest badanie USG. Dlatego po rozpoznaniu pierwszych objawów należy udać się do ortopedy. Jeżeli diagnoza się potwierdzi, to warto rozpocząć systematyczne ćwiczenia rehabilitacyjne oraz rozciąganie okolicy nadgarstka podczas wykonywania pracy, która sprzyja powstawaniu schorzenia. Wcześnie rozpoczęta rehabilitacja pozwala zahamować zmiany i uniknąć zabiegu chirurgicznego.