Konflikt panewkowo-udowy to schorzenie patologiczne, podczas którego fragmenty kostne zostają zdeformowane. Powstaje wskutek przewlekłego ucisku kości udowej na fragment panewki stawu biodrowego, co prowadzi do zmian degeneracyjnych chrząstki stawowej i obrąbka. W miejscu ucisku tkanka kostna zostaje rozbudowana, co z kolei prowadzi do dalszej degradacji w stawie biodrowym oraz z czasem do jego unieruchomienie.

 

 

Konflikt panewkowo-udowy – rodzaje

W praktyce można wyróżnić 3 rodzaje konfliktu panewkowo – udowego, do których należą:

• CAM – najczęściej na ten typ schorzenia cierpią mężczyźni. Jest ono spowodowane niewystarczająco wklęsłym lub wypukłym przejściem między głową kości udowej a szyjką.
• PINCER  – to kolejny typ zmian, które dotykają w większości kobiet. W takim przypadku dochodzi do nadmiernego pokrycia głowy kości udowej panewką i obrąbkiem.
• MIESZANY – występują charakterystyczne objawy dla poprzednich typów konfliktu panewkowo – udowego.

Konflikt panewkowo – udowy – przyczyny powstawania schorzenia

Bezpośrednią przyczyną powstawania konfliktu panewkowo – udowego są wrodzone wady anatomiczne, które wywołują dany rodzaj schorzenia. Poza tym niektóre czynniki również mogą prowadzić do degradacji zdrowego i prawidłowo zbudowanego stawu. Do najczęściej występujących zaliczają się:

• choroba Legg-Calve-Perthesa
• jałowe martwice
• złamania
• dysplazja
• złuszczenie głowy kości udowej

Konflikt panewkowo-udowy – objawy

Pierwszym charakterystycznym objawem konfliktu panewkowo-udowego jest ból. W początkowej fazie jest odczuwalny przy aktywności stawu biodrowego, np. podczas pracy fizycznej lub uprawiania sportu. Wraz z rozwojem schorzenia, dolegliwości bólowe utrzymują się nawet do kilku godzin po zaprzestaniu wysiłku fizycznego. W zaawansowanym stadium, ból staje się coraz silniejszy i przybiera postać ostrego oraz kłującego, po osiągnięciu zakresu ruchu, wywołującego konflikt między panewką a kością udową. Natomiast po dużym wysiłku fizycznym, ból zmienia się w rozległy oraz tępy. Dochodzi o ograniczenia zakresu ruchowego stawu, szczególnie w zginaniu oraz rotacji wewnętrznej przy zgiętym biodrze. Ponadto, może pojawić się ból w kręgosłupie lędźwiowo-krzyżowym, ból w obrębie uda lub usztywnienie w stawie biodrowym.

Konflikt panewkowo-udowy – leczenie

Podczas leczenia konfliktu panewkowo – udowego, pacjent powinien ograniczać aktywność fizyczną, aby odciążyć chory staw. Doraźnie podawane są leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Natomiast doskonały efekt przynosi leczenie farmakologiczne w połączeniu z fizjoterapią. Pomocniczo mogą być stosowane zabiegi fizykoterapii, np. laser, ultradźwięki lub krioterapia. Natomiast kluczową rolę pełnią odpowiednio dobrane ćwiczenia, których celem jest zwiększenie zakresu ruchowego stawu oraz redukcja bólu. Ponadto dochodzi do rozluźnienia napięcia oraz wzmocnienia mięśni, co wpływa na prawidłową koordynację ruchową. Poza tym wykonywany jest masaż tkanek miękkich i głębokich, a także kinesiotaping, czyli oklejanie stawu specjalnymi taśmami, które przyspieszają zwalczanie bólu.

W zaawansowanym stadium konfliktu panewkowo – udowego, konieczna może okazać operacja, po której niezbędna jest odpowiednia fizjoterapia. Warto jak najszybciej zacząć stosować odpowiednie zabiegi, aby nie dopuścić do nadmiernej degradacji tkanek i uniknąć zabiegu chirurgicznego.