Dysplazja, czyli dysfunkcja stawu biodrowego to wrodzona wada występująca w jednym lub obu biodrach. W większości przypadków dotyczy kobiet, rzadziej mężczyzn. Dysplazja występuje u osób z nieprawidłowościami anatomicznymi w obrębie stawu biodrowego. Natomiast druga odmiana jest związana z przemieszczeniem głowy kości udowej poza panewkę, wskutek wrodzonego zwichnięcia biodra.

 

dziecko lezące w pieluszce

 

Dysplazja stawu biodrowego – przyczyny

Dysplazja stawu biodrowego najczęściej rozpoczyna się już w okresie życia płodu i postępuje wraz z jego rozwojem. Przyczyny występowania nie są do końca ustalone. Natomiast istnieje szereg czynników, które sprzyjają rozwojowi schorzenia. Należą do nich:

  • zbyt mała jama macicy, która wpływa na nieprawidłowe podkurczanie nóżek dziecka
  • rozluźnienie więzadeł stawowych u dziecka w łonie matki, wskutek występowania relaksyny
  • miednicowe ułożenie dziecka
  • prostowanie naturalnie przykurczonych nóżek u nowonarodzonego dziecka
  • czynniki genetyczne

Dysplazja stawu biodrowego jest rozpoznawana w ciągu kilku dni po narodzinach. W przypadku jej wystąpienia, należy jak najszybciej rozpocząć leczenie.

Dysplazja stawu biodrowego – leczenie schorzenia

Leczenie dysplazji stawu biodrowego jest procesem złożonym. Celem zabiegów jest ustawienie głowy kości udowej w panewce, likwidacja oporów mięśni, aż do uzyskania pełnego odwodzenia. Jeśli schorzenia występuje w pierwszym miesiącu po urodzeniu pod postacią spłycenia panewek stawów, to najczęściej wystarczające jest tzw. szerokie pieluchowanie. Natomiast w bardziej zaawansowanej fazie, dobry efekt przynosi stosowanie poduszki Frejka, uprzęży Pavlika lub szyny Koszli. Jeśli schorzenie nie ustępuje, wymagane jest leczenie operacyjne. Kluczową rolę w leczeniu pełni fizjoterapia, której celem jest uzyskanie koncentrycznego ustawienia głowy kości udowej w panewce stawu biodrowego. Zabiegi są dobierane indywidualnie, w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia.

Dysplazja stawu biodrowego powinna być leczona tuż po rozpoznaniu. Nie wolno bagatelizować tego schorzenia, ponieważ może to skutkować problemami ruchowymi dziecka.